Toen ik nog in loondienst was het voor mij precies zo. Sโmorgens als mijn wekker afging wist ik niet eens hoe ik mijn bed uit moest komen ik was zo ontzettend moe. Met tegenzin stond ik toch maar op en kleden ik me aan maakte mijn broodjes klaar. Ik ging toen met de auto naar mijn werk en onderweg begon ik al te overgeven van de spanning. Elke keer weer stoppen langs de weg de deur open en overgeven.
Op de parkeerplaats aangekomen schoten de tranen me in de ogen. Het enige wat ik dacht was โโnee hรจ weer die klote tranen verman je nou toch eensโโ Zo bleef ik nog een poosje in de auto zitten daarna liep ik met lood in mijn schoenen naar binnen. Eenmaal binnen pakte ik mijn werkspullen uit mijn klusje en ging die winkel binnen. Ik had zoals altijd ook vandaag weer kassadienst. Ik pakte een kassalade melden me aan en ging zitten.
Niet lang daarna kwam de eerste klant en een tweede klant. Ik hielp deze klanten zoals ik het normaal ook deed. Maar bij de vijfde klant ging het mis toen de klant wilde afrekenen vroeg ik hem naar zijn klantenpas. En dat terwijl ik hem dat al twee keer eerder had gevraag. Hij reageerde dus geรฏrriteerd โdie heb je al drie keer gevraag!โ Ik schaamde me kapot en voelde mijn wangen rood worden. Ook bij de klanten die daarna kwamen maakte ik deze blunder. Ik vergat soms zelfs dat ik de klant al geld had terug gegeven dus gaf ik nog een tweede keer geld terug.
Ik was zo gespannen dat ik dit niet eens in de gaten had tot het einde van de dag. Zodra de deuren gesloten waren moest ik mijn kassa afmelden en het geld gaan tellen. En wat bleek ik had โฌ20 euro te weinig in mijn lade. En dat terwijl ik anders nooit kasverschil had. Mijn baas werd hier heel boos over en zei dat als ik niet fatsoenlijk kon werken ik beter weg kon gaan. Hij was totaal niet blij met mij ik voelde me toen echt ontzettend waardeloos.
